อ้อยเคี้ยวพันธุ์สุพรรณบุรี 72

อ้อยเคี้ยวเป็นพืชที่ทำรายได้ดีกว่าพืชชนิดอื่น เกษตรกรมีความต้องการปลูกอ้อยเคี้ยวกันมากขึ้นแต่มีปัญหาขาดแคลนพันธุ์อ้อยเคี้ยวที่มีคุณสมบัติเป็นทั้งอ้อยเคี้ยวและอ้อยคั้นน้ำ เพราะอ้อยพันธุ์เมอริชาดเป็นอ้อยเคี้ยวคุณภาพดีแต่ให้ผลผลิตต่ำ แตกกอน้อย ข้อถี่ ปล้องสั้น ไว้ตอไม่ได้ ทำน้ำอ้อยไม่ได้เพราะสีน้ำอ้อยจะเป็นสีน้ำตาลคล้ำ

อ้อยเคี้ยวพันธุ์สุพรรณบุรี 72 เป็นอ้อยเคี้ยวพันธุ์แรกในประเทศไทยที่เกิดจากงานวิจัยและเป็นพันธุ์รับรองของกรมวิชาการเกษตรในปี 2547 ได้มาจากการผสมเปิดของอ้อยเคี้ยวพันธุ์เมอริชาดโคลนพันธุ์ A2 ในปี 2538 ที่ศูนย์วิจัยพืชไร่สุพรรณบุรี โดยทำการคัดเลือกลูกอ้อยเคี้ยวโคลนพันธุ์ต่าง ๆ ในปี 2539 และ 2540 จากนั้นเข้าขั้นตอนการเปรียบเทียบเบื้องต้น ในปี 2541 และ 2542 นำโคลนพันธุ์ดีเด่นเข้าขั้นตอนการเปรียบเทียบมาตรฐานและท้องถิ่น ในปี 2542-2545 และทดสอบในไร่เกษตรกร (ปี 2544-2546) โดยใช้พันธุ์เมอริชาดที่เกษตรกรปลูกอยู่เป็นพันธุ์เปรียบเทียบ ผลการทดลองพบว่า อ้อยเคี้ยวพันธุ์สุพรรณบุรี 72 มีลักษณะดีเด่นดังนี้คือ ให้ผลผลิตเนื้ออ้อยสุทธิ 6.3 ตันต่อไร่ สูงกว่าพันธุ์เมอริชาด 1.9 เท่า ค่าความหวานอ้อย 19.3 บริกซ์ สูงกว่าพันธุ์เมอริชาด 12 เปอร์เซ็นต์ มีจำนวนลำต่อไร่ 13,260 ลำ สูงกว่าเมอริชาด 75 เปอร์เซ็นต์ มีศักยภาพในการไว้ตอดี มีคุณสมบัติพิเศษซึ่งอ้อยพันธุ์เมอริชาดไม่มี คือ น้ำอ้อยมีสีเหลืองอมเขียว รสชาติหวานหอม เช่นเดียวกับอ้อยคั้นน้ำพันธุ์สุพรรณบุรี 50 อ้อยเคี้ยวพันธุ์สุพรรณบุรี 72 จึงสามารถใช้ประโยชน์ได้ทั้งเป็นอ้อยเคี้ยวและอ้อยคั้นน้ำ

เมื่อมีการจัดกลุ่มอ้อยปลูกแบ่งออกได้เป็น 3 กลุ่มคือ อ้อยส่งโรงงาน อ้อยคั้นน้ำ และอ้อยเคี้ยวหรืออ้อยควั่น พบว่าอ้อยพันธุ์สุพรรณบุรี 50 นั้นเป็นอ้อยที่สามารถคั้นน้ำได้อย่างเดียวโดยไม่สามารถนำมาเคี้ยวได้ ส่วนอ้อยเคี้ยวดั้งเดิมคือพันธุ์เมอริชาด ซึ่งปลูกกันมานานกว่า 30 ปี จึงเกิดการเสื่อม ไม่สามารถไว้ตอได้ และไม่สามารถนำไปคั้นน้ำได้ จึงได้มีการตัดเลือกหาอ้อยเคี้ยวที่ให้คุณสมบัติในการไว้ตอได้ดี ในปี 25439จึงได้มีการผสมเปิดอ้อนพันธุ์เมอริชาดและทำการตัดเลือกจาก 700 โคลน จนเหลือ 7 โคลนที่นำมาเปรียบเทียบในท้องถิ่น อ้อยปลูก อ้อยตอ 1 และอ้อยตอ 2 เปรียบเทียบกับเมอริชาด

พบว่าอ้อยเคี้ยวโคลน A21-1 ให้คุณสมบัติในการเป็นอ้อยเคี้ยวที่ดี และมีผลผลิตเนื้ออ้อยสุทธิ (ส่วนที่สามารถเคี้ยวได้)สูงกว่าเมอริชาดถึง 1.9 เท่ามีความหวานสูง 19.3 บริกซ์ ซึ่งสูงกว่าเมอริชาติ 12% มีจำนวนลำ 13,260 ลำต่อไร่ ซึ่งสูงกว่าเมอริชาด 75% สามารถไว้ตอได้ดี และผลผลิตเนื้ออ้อยสุทธิในอ้อยตอ 1 ได้ 6.0 ตันต่อไร่ ซึ่งสูงกว่าเมอริชาด 3 เท่า น้ำอ้อยมีสีเหลืองอมเขียว รสชาติหอมเช่นเดียวกับอ้อยคั้นน้ำสุพรรณบุรี 50 ผลผลิตน้ำอ้อยใกล้เคียงกันคือ 4,900 ลิตรต่อไร่ และใช้ชื่อว่า อ้อยเคี้ยวพันธุ์สุพรรณบุรี 72 ในปี 2547 แนะนำเพื่อทดแทนอ้อยพันธุ์เมอริชาด

ประวัติ
อ้อยเคี้ยวพันธุ์สุพรรณบุรี 72 เป็นพันธุ์ที่คัดได้จากการผสมเปิดของอ้อยพันธุ์เมอริชาดซึ่งได้ผ่านการคัดเลือกที่ศูนย์วิจัยและพัฒนาการเกษตรสุพรรณบุรีและประเมินผลที่ศูนย์วิจัยและพัฒนาการเกษตรสุพรรณบุรี สถานีทดลองพืชไร่ ตลอดจนในไร่เกษตรกรจังหวัดต่าง ๆ ตั้งแต่ปี พ.ศ. 2538 – 2546
อ้อยเคี้ยวพันธุ์สุพรรณบุรี 72 ให้ผลผลิตเนื้ออ้อยควั่นสูงกว่าพันธุ์ดั้งเดิมที่ใช้กันอยู่คือ พันธุ์เมอริชาดในทุกสภาพแวดล้อม และปรับตัวเข้ากับสภาพแวดล้อมในประเทศไทยได้ดี

ลักษณะเด่น

• ผลผลิตเนื้ออ้อยควั่นสุทธิ 6.3 ตัน/ไร่
• ความหวานสูง 19.3 บริกซ์
• แตกกอดี ให้จำนวนลำต่อไร่สูง ประมาณ 13,000 ลำ/ไร่
• สามารถไว้ตอได้ดี ไม่ต้องปลูกใหม่ทุกปี
• มีรสชาติหวานหอม กรอบ
• น้ำอ้อยมีสีเหลืองอมเขียว รสชาติหวานหอม คุณภาพใกล้เคียงกับอ้อยคั้นน้ำพันธุ์สุพรรณบุรี 50

ลักษณะประจำพันธุ์

• ใบมีขนาดปานกลาง ปลายใบโค้ง
• ลำต้นมีสีเขียวอมเหลือง
• ปล้องมีรูปร่างทรงกระบอกค่อนข้างยาว มีร่องเหนือตา
• ตามีรูปร่างกลมมีวงเจริญสีเหลืองและนูน
• ข้อคอดเล็กน้อย
• อายุเก็บเกี่ยวที่เหมาะสมคือ 9 เดือน ซึ่งจะให้ผลผลิตและคุณภาพของอ้อยควั่นดีที่สุด

ความต้านทานโรค
มีความทนทานต่อโรคแส้ดำ และต้านทานโรคลำต้นเน่าแดง

ความต้านทานแมลง
พบการเข้าทำลายของหนอนกออ้อยน้อย ประมาณ 5 %

การปลูกและดูแลรักษา
ปลูกได้ตลอดทั้งปี แต่ต้องมีการให้น้ำ

ประโยชน์
การกินอ้อยที่มาจากธรรมชาติแท้ ๆ ป้องกันฟันผุได้ เพราะในอ้อยมีสารแคลเซียมฟอสเฟต ซึ่งเป็นส่วนสำคัญของฟันในปริมาณมาก นอกจากนี้ยังมีสารพวกฟอสฟอรัส โปแตสเซียม และแมกนีเซียม ที่เป็นประโยชน์ต่อร่างกาย

รับรองพันธุ์เมื่อ
10 พฤษภาคม 2547

การขยายพันธุ์

• ปักดำด้วยยอดตัดใบทิ้ง โดยใช้ส่วนยอดปักลงดินเฉียง 45 องศา ลึกมิด 1-2 ตา หน่อใหม่จะเกิดจากตาส่วนที่อยู่เหนือพื้นดิน 1 ตา/1 ยอด หรือปักดำด้วยท่อนพันธุ์แก่โดยวิธีการเดียวกันกับปักดำด้วยยอด หน่อใหม่เกิดจากตาที่ข้อเช่นเดียวกันแต่หน่อที่เกิดจากท่อนพันธุ์แก่จะโตช้ากว่าหน่อที่เกิดจากยอด
• ใช้ท่อนพันธุ์จากลำที่แก่แล้วตัดเฉพาะส่วนข้อมีตาติดอยู่ 1 ตา ฝังดินให้ตาอยู่ด้านบนลึกพอมิดตาหรือฝังดินทั้งท่อนมีตา 2-3 ตาหรือมากกว่าโดยพยายามจัดให้ตาอยู่ด้านบนมากตาที่สุดเท่าที่มีในท่อนพันธุ์ท่อนนั้นหรืออย่างน้อยให้อยู่ด้านข้างก็ได้ แต่ถ้าตาอยู่ด้านล่างจะไม่แทงหน่อออกมา

เตรียมแปลง

1. ใส่อินทรีย์วัตถุประเภทคงทน (แกลบดิบ แกลบเก่า ยิบซั่มธรรมชาติ กระดุกป่น ปุ๋ยคอก) โดยหว่านให้ทั่วแปลงปลูก จากนั้นไถดะไถแปรและไถพรวนตามลำดับ เสร็จแล้วจึงยกร่องทำแปลงปลูกแบบลูกฟูก สันลูกฟูกกว้าง 1.5-3 ม. สูง 20-30 ซม. โค้งหลังเต่า ยาวตามความเหมาะสม ร่องน้ำกว้าง 1-1.5 ม.ลึก 20-30 ซม. ก้นร่องแบน
2. ปรับเรียบผิวดินบนสันลูกฟูก บ่มดินด้วยการรด น้ำ 100 ล. + น้ำสารอาหาร + จุลินทรีย์ ให้โชก ทุก 5-7 วัน ติดต่อกันนาน 1 เดือน
3. และหลังจากได้ร่องน้ำแล้วหว่าน ปุ๋ยคอก + ยิบซั่มธรรมชาติ + กระดูกป่น ให้ทั่วพื้นที่ก้นร่อง จากนั้นจึงปล่อยน้ำเข้าจนเต็มพร้อมกับใส่ น้ำสารอาหาร ลงไปในน้ำ 1-2 ล./ร่องยาว 20 ม.

หมายเหตุ :
กระดูกป่นและมูลค้างคาวช่วยบำรุงให้อ้อยหวานจัดกลิ่นดีแต่มีปัญหาที่ทำให้อ้อยออกดอกเร็ว ดังนั้นจึงให้ใส่แต่น้อยๆ

เตรียมต้นพันธุ์

1. ใช้ลำอ้อยแก่จัด ตัดเป็นท่อนแต่ละท่อนมีข้ออย่างน้อย 3 ข้อ เมื่อนำไปปลูกแล้วจะได้หน่อที่เกิดจากตา 3 หน่อ………หรือตัดเฉพาะส่วนข้อมีตา 1 ตา เมื่อนำไปปลูกแล้วจะได้ 1 หน่อ……..หรือใช้ลำส่วนยอด มีตาติดอยู่ 2-3 ตา ตัดใบทิ้ง เมื่อนำไปปลูกจะได้หน่อที่เกิดจากตา 1-2 หน่อ
2. นำท่อนอ้อยที่จะใช้ทำพันธุ์มาลงแช่ใน น้ำ 20 ล. + ไคตินไคโตซาน 20 ซีซี. + ฮอร์โมนไข่ 20 ซีซี. นาน 1 คืน นำขึ้นผึ่งลมให้แห้ง แห้งดีแล้วใช้ปูนกินหมากทาแผลรอยตัด ทิ้งไว้ในร่ม 2-3 คืนเพื่อให้ท่อนพันธุ์เกิดความเครียด จึงนำไปปลูกในแปลงจริง

ระยะปลูก

• ระยะปกติ 2 X 3 ม. หรือ 2 X 4 ม. ปลูกแบบ 2 แถวสลับฟันปลาริมสันแปลง
• ระยะชิด 1 X 1 ม. หรือ 1 X 1.5 ม. ปลูกแบบแถวเดี่ยวกลางสันแปลง

วิธีปลูกอ้อย

1. ต้นพันธุ์ที่ตัดเป็นท่อนๆละ 3 ตาให้ปลูกโดยการวางราบกับพื้นดิน ปรับตำแหน่งตาให้ชี้ออกด้านข้างหรือด้านบน ถ้าตาชี้ลงล่างจะไม่งอกเพราะชอนหรือเลี้ยวขึ้นมาไม่ได้ ฝังท่อนพันธุ์ลึกพอท่วม กลบดินแล้วคลุมด้วยฟางหนาๆ……….ต้นพันธุ์ที่เป็นข้อๆละ 1 ตาให้ฝังลงดินลึกพอท่วมโดยให้ตาอยู่ด้านบน กลบดินแล้วคลุมด้วยฟางหนาๆ……….ต้นพันธุ์ที่เป็นลำส่วนยอดให้ปักลงดินเฉียง 45-60 องศา ให้ข้อจมลงไปในดิน 1-2 ข้อ แล้วคลุมโคนด้วยฟางแห้งหน้าๆ
2. ปลูกที่ริมลูกฟูก ห่างจากน้ำในร่อง 20-30 ซม. ระยะห่างระหว่างกอ 1.5-2 ม. สลับฟันปลาเป็น 2 แถวต่อ 1 สันลูกฟูก
3. หลังจากลงต้นกล้าไปแล้วให้น้ำโชกๆ จากนั้นให้น้ำเปล่าทุก 3-5 วัน ระวังอย่าให้หน้าดินแห้งหรือรักษาหน้าดินให้ชื้นอยู่เสมอ

โดย ดร.วันทนา ตั้งเปรมศรี
ศูนย์วิจัยและพัฒนาการเกษตรสุพรรณบุรี
159 ม.10 ต.จรเข้สามพัน อ.อู่ทอง จ.กาญจนบุรี 7216 โทรศัพท์/โทรสาร : 035-551543, 551433