เต็งเป็นไม้ต้นผลัดใบ กระจายพันธุ์เป็นกลุ่มใหญ่ ในป่าเต็งรัง และป่าเบญจพรรณ ดินลูกรัง และเขาหินทรายทั่วทุกภาคของประเทศ ที่ความสูงจากระดับทะเลปานกลาง 1501,300 ม. ในต่างประเทศพบที่พม่า ลาว กัมพูชา และเวียดนาม ออกดอกเดือนกุมภาพันธ์พฤษภาคม ผลแก่เดือนเมษายนกรกฎาคม
เนื้อไม้สีน้ำตาลอ่อนถึงน้ำตาลแกมแดง ใช้ก่อสร้างได้แข็งแรงทนทาน เช่น เสา รอด ตง ขื่อ กระดานพื้น ไม้หมอนรถไฟ โครงเรือเดินทะเล ฯลฯ เปลือกใช้เป็นยาสมานแผล ห้ามเลือด รักษาแผลเรื้อรัง แผลพุพอง ชันใช้ผสมน้ำมันทาไม้ และยาแนวเรือ
ชื่อสามัญ Teng, Thity, Burmese sal
ชื่อวิทยาศาสตร์ Shorea obtusa Wall. ex Blume
ชื่อท้องถิ่น แงะ (เหนือ) จิก (อีสาน) ชันตก (ตราด) เต็งขาว (ขอนแก่น) เน่าใน (แม่ฮ่องสอน)
ลักษณะ
การขยายพันธุ์: ใช้เมล็ด
กระจายพันธ์
ขึ้นเป็นกลุ่มใหญ่ในป่าเต็งรัง ที่เป็นดินลูกรังและดินหินทราย ในป่าภาคเหนือ ภาคกลาง และภาคตะวันออกเฉียงเหนือ ที่ความสูงจากระดับน้ำทะเลได้ถึง 1,300 เมตร ต่างประเทศพบในพม่า และภูมิภาคอินโดจีน ออกดอกและเป็นผลระหว่างเดือนมีนาคม-มิถุนายน
การใช้ประโยชน์ เนื้อไม้ใช้สร้างบ้าน ทำเครื่องมือเครื่องใช้
การใช้ประโยชน์/ส่วนที่นำไปใช้ประโยชน์:
ที่มา
หนังสือพรรณไม้สวนพฤกษศาสตร์สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ เล่ม 3
ป้ายคำ : ป่า 3 อย่าง ประโยชน์ 4 อย่าง