ผักแว่นดอย ปุ้มฟ้า

ผักแว่นดอยเป็นพืชล้มลุก มีลำต้นอยู่ใต้ดิน ใบออกเป็นกระจุกจากต้น ก้านใบยาว เป็นทรงพุ่ม ใบประกอบมีใบย่อย 3 ใบ รูปหัวใจ ช่อดอกมีก้านยาวชูสูงขึ้น ดอกเป็นรูปถ้วยขนาดเล็กสีชมพูอ่อนถึงชมพูเข้ม ผลแห้งเมื่อแก่จะแตกออกเองกระจายเมล็ดที่เหมือนผงฝุ่น ดอกดกในฤดูฝน

ชื่อวิทยาศาสตร์ : Oxalis corymbosa DC.
ชื่อวงศ์ : OXALIDACEAE
ชื่ออื่นๆ : ปุ้มฟ้า

ลักษณะ
ผักแว่นดอยเป็นพืชล้มลุก มีลำต้นใต้ดิน สูง 5-20 ซม.

• ใบเป็นใบประกอบมี 3 ใบย่อยรูปหัวใจ กว้าง 1.5-5 ซม. ยาว 1.5-4.5 ซม. โคนใบสอบ ปลายใบเว้า ขอบใบและก้านใบมีขนประปราย ก้านใบยาวถึง 30 ซม.
• ดอกสีม่วงแดง โคนกลีบสีจาง มีเส้นสีแดงตามยาว ออกเป็นช่อ 2-5 ดอก ดอกบานขนาด 1.2-1.5 ซม. กลีบดอก 5 กลีบ รูปไข่แกมขอบขนาน ปลายมน เกสรผู้ 10 อัน สั้น 5 อัน ยาว 5 อัน ยอดเกสรเมียปลายแยกเป็น 5 แฉก
• ผลเป็นผลแห้งแก่แล้วแตก เมล็ดขนาดเล็กมากคล้ายฝุ่น

การกระจายพันธุ์ : มีถิ่นกำเนิดในทวีปอเมริกาใต้ พบขึ้นกระจายในประเทศเขตร้อนทั่วไปตามที่ชื้นหรือน้ำขังตื้นๆ บริเวณข้างทาง ทุ่งหญ้า หรือในสวน ที่ระดับความสูง 400-1,450 ม. ออกดอกช่วงเดือนพฤษภาคม-กรกฎาคม

ประโยชน์ : ชาวพื้นบ้านนำใบใช้รับประทานแทนมะขามให้รสเปรี้ยว
ข้อมูลจาก : หนังสือพรรณไม้สวนพฤกษศาสตร์สมเด็จพระนางเจ้าสิริกิติ์ เล่ม 5